|
ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺑﻪ ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ
ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ پشت ﺳﺮ ﯾﮑﺪﯾﮕﺮ ﺑﻪ
ﺷﯿﺸﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﯿﮑﻮﺑﯿﺪ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻤﺎﻥ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﮐﻪ
ﻋﺎﺷﻖ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩﯼ، ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﯼ ﺧﺎﮎ
ﺑﻮﺩﯼ
ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﯾﺪ ﺩﺳﺘﻬﺎﯾﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﻫﻢ ﻣﯽ ﻓﺸﺮﺩﯾﻢ ﻭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻗﺪﻡ
ﻣﯿﺰﺩﯾﻢ
ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﻗﻄﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺖ
ﻣﯿﺨﻮﺭﺩ ﻟﺬﺕ ﻣﯿﺒﺮﺩﯼ
ﻭﻗﺘﯽ ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﻣﯿﺸﺪﯼ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺩﺭ
ﺁﻏﻮﺷﻢ ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺗﺎ ﺑﺎ ﮔﺮﻣﺎﯼ
ﺗﻨﻢ، ﺗﻦ ﺧﯿﺲ ﻭ ﺳﺮﺩﺕ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﮐﻨﻢ ...
ﻣﯿﮕﻔﺘﯽ ﻭﻗﺘﯽ ﮔﺮﻣﺎﯼ ﺗﻨﺖ ﺭﺍ ﺣﺲ
ﻣﯿﮑﻨﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﯿﭻ ﺳﺮﻣﺎﯾﯽ ﺭﻭﯾﻢ ﺍﺛﺮ
ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ
ﻭ ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺘﻢ ﺗﻮ ﺭﺍ ﺭﻫﺎ ﮐﻨﻢ ﺍﯾﻦ ﺑﺎﺭ ﺗﻮ
ﻣﺮﺍ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺷﺖ ﻣﯿﮕﺮﻓﺘﯽ ...
ﻫﻤﭽﻨﺎﻥ ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺗﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﻣﺮﻭﺭ ﻣﯿﮑﺮﺩﻡ
ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺧﻮﺵ، ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻭ ﺑﻪ ﯾﺎﺩ
ﻣﺎﻧﺪﻧﯽ ...
ﯾﺎﺩ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﻫﺎ ﺍﻓﺘﺎﺩﻡ ﮐﻪ ﺩﺍﺷﺘﯿﻢ
ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻗﺪﻡ ﻣﯿﺰﺩﯾﻢ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﺧﯿﺲ
ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ
ﻧﻪ ﺍﺯ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺯ ﺍﺷﮏ ﭼﺸﻤﺎﻥ
ﺯﯾﺒﺎﯾﺖ، ﮔﻔﺘﯽ ﻣﯿﺘﺮﺳﻢ ﺭﻭﺯﯼ ﺑﺮﺳﺪ ﮐﻪ
ﻣﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺟﺎ ﺷﻮﯾﻢ ﺁﻥ ﻭﻗﺖ ﺍﺷﮏ
ﭼﺸﻤﺎﻧﻢ ﻣﯿﺸﻮﺩ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﺮﺍﯾﻢ
ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺳﺘﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻢ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮﺩ،
ﺗﻨﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻦ ﺳﺮﺩﻡ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﮐﻨﺪ
دﯾﮕﺮ ﮐﺴﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺻﻤﯿﻢ ﻗﻠﺐ ﺑﻪ
ﻣﻦ ﻋﺸﻖ ﺑﻮﺭﺯﺩ ﻭ ﺭﻭﺣﻢ ﺭﺍ ﺗﺴﮑﯿﻦ
ﺩﻫﺪ
ﺍﮔﺮ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﺑﺮﺳﺪ ﻣﻦ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ؟...
ﺧﻮﺍﻫﻢ ﻣﺮﺩ ...
ﺍﺷﮏ ﻫﺎﯼ ﺭﻭﯼ ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎﯾﺖ ﺭﺍ ﭘﺎﮎ
ﮐﺮﺩﻡ،
ﺻﻮﺭﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺗﺖ ﻧﺰﺩﯾﮏ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ
ﺁﺭﺍﻡ ﻟﺒﺎﻧﺖ ﺭﺍ ﺑﻮﺳﯿﺪﻡ،
ﮔﻔﺘﻢ ﺟﺎﯼ ﻫﯿﭻ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﻦ ﻫﯿﭻ
ﻭﻗﺖ ﺗﻨﻬﺎﯾﺖ ﻧﻤﯿﮕﺬﺍﺭﻡ
ﺍﯾﻦ ﺩﺳﺖ ﻫﺎ، ﺍﯾﻦ ﺗﻦ، ﺍﯾﻦ ﻗﻠﺐ ﺑﯽ ﺭﯾﺎ
ﻓﻘﻂ ﻭ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺗﻮﺳﺖ ...
ﺳﺮﺩﺕ ﺭﻭﯼ ﺳﯿﻨﻪ ﺍﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ﺩﺳﺘﺎﻧﺖ
ﺭﺍ ﺩﻭﺭ ﺑﺪﻧﻢ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﺮﺩﯼ
ﺩﺭ ﺁﻥ ﻟﺤﻈﻪ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺷﺪﯾﺪ ﺷﺮﻭﻉ ﺑﻪ
ﺑﺎﺭﯾﺪﻥ ﮐﺮﺩ ﻫﺮ ﺩﻭﯼ ﻣﺎ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻫﻢ
ﺧﯿﺲ ﺧﯿﺲ ﺷﺪﯾﺪﻡ، ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﺍﺳﻢ ﺁﻥ
ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻋﺸﻖ ﻣﯿﮕﺬﺍﺭﻡ
ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺧﺎﻃﺮﻡ ﻧﻪ! ﺩﺭ ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺎﺭﻭ
ﭘﻮﺩ ﻭﺟﻮﺩﻡ ﺑﺎﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﺳﺖ
ﺣﺎﻝ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﺩ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻟﮕﯿﺮ
ﻣﯿﺸﻮﻡ ﭼﻨﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﺜﻞ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺍﺷﮑﻬﺎﯼ
ﻣﯿﺮﯾﺰﺩ
ﺗﻮ ﺁﻏﻮﺵ ﻣﺮﺍ ﺑﺎ ﺁﻏﻮﺵ ﺧﺎﮎ ﻋﻮﺽ
ﮐﺮﺩﯼ ﻭ ﻣﺮﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺗﻨﻬﺎ
ﮔﺬﺍﺷﺘﯽ ...
ﺣﺎﻝ ﺑﺪﻭﻧﻪ ﺗﻮ ﭼﻪ ﮐﻨﻢ ﺭﻭﺯﯼ ﻫﺰﺍﺭ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ
ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﻪ ﻣﺮﺍ ﻫﻢ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ
ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ ...
نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
